Van betovering tot wanneer — 2003

De grootsheid van het Landingslaan-gebied
Uitgangspunt voor Van betovering tot wanneer is de uitgestrekte ruimte van het Landingslaan-gebied, in tegenstelling tot de contrasterende intensieve bebouwing van de vinexlocatie Ypenburg aan de rand van Den Haag. Voor het schetsontwerp werden drie kunstenaars gevraagd te reageren op een sleuf in elke keermuur van 12 cm hoog en 3 cm diep. Van Ham koos ervoor de gehele muur als drager te gebruiken. De grootsheid van het gebied daagde Van Ham uit tot een stevig gebaar. Gaandeweg werden twee begrippen aan het werk toegevoegd: contemplatie en menselijkheid.

De 32 muren
Het kunstwerk bestaat uit 32 loodrecht geplaatste muren met woorden op de voormalige landingsbaan van het voormalige vliegveld Ypenburg met een lengte van 2,5 km. De muren (90 cm hoog) zijn opgetrokken uit prefabbeton, waaraan een speciaal geselecteerd granulaatmengsel is toegevoegd. De kleur van het mengsel maakt verbinding met de rijke variatie aan bebouwing. De voorzijde van elke wand is, net als bij terrazzo, gepolijst. Hierdoor komen de aard en de kleur van het granulaat optimaal tevoorschijn.

Tijd, kleur, liefde, detail
Het woord op elke muur, in reliëf, staat op zichzelf en past tegelijkertijd in het totaal van het kunstwerk. Voor de tekst zijn vier categorieën woorden geselecteerd. Hierbij selecteerde Milou van Ham de volgende karakteristieke woorden:

Tijd: steeds | traag | synchroon | nu | wachten | datum | opnieuw | wanneer | eens
Kleur: ultraviolet | hemelsblauw | mosgroen | eigeel | knaloranje | bloedrood | kiezelgrijs
Liefde: betovering | naderen | verlangen | hart | vuur | dierbaar | glimlach | geheim | chemie
Detail: contour | element | herinnering | nuance | polkadot | schaduw | stofgoud

Publicatie
De bij dit kunstwerk verschenen publicatie is ontworpen door Ben Laloua/Didier Pascal. Het boekje bestaat voornamelijk uit ingesneden pagina’s waarbij Van Ham persoonlijke associaties laat volgen op de woorden van het kunstwerk. Daarnaast bevat de publicatie teksten van Frits Palmboom, Cassandra Wilkins en Hans den Hartog Jager. Deze zijn opgenomen in een klein katern, gestoken in de achterflap.