Archief

Nu sta ik hier — 2024

150 Dichtregels Gemeente Schiedam gaf Milou van Ham de opdracht voor een kunstwerk. In Nu sta ik hier zijn twee van de honderdvijftig dichtregels verwerkt die in 2023 werden geschreven door inwoners van Schiedam . Zo'n zestig Schiedammers deden mee aan workshops naar aanleiding van 150 jaar afschaffing van de slavernij (www.schiedam.nl/a-tot-z/150-dichtregels). Uit de bundel 150 Dichtregels selecteerde Milou deze zinnen voor het kunstwerk NU STA IK HIER IN VRIJHEID OP BEIDE BENEN / MAAR HOE WAS HET VOOR HEN / OM IN GEBONDENHEID TE MOETEN LEVEN? DE OUDERS VAN MIJN GROOTOUDERS / GROOTOUDERS VAN MIJN OUDERS / MIJN OVERGROOTOUDERS / TOT SLAAF GEMAAKTEN Brandijzers De woorden van deze zinnen plaatste Van Ham in ijzeren contouren waarin ook de montagegaten zijn opgenomen. Haar ontwerp verwijst onomwonden naar het brandmerken waarmee tot slaaf gemaakten werden toegeëigend en ontdaan van hun vrijheid. Lees hierover het artikel van Harriët Duurvoort in De Volkskrant, 1 november 2022 (www.volkskrant.nl/kijkverder/2022/ons-koloniale-verleden/brandijzer~v546043/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F) Het definitieve ontwerp werd na goedkeuring door de gemeente en de kunstcommissie van Schiedam gesneden uit staal, daarna thermisch verzinkt en gemonteerd op twee tegenover elkaar liggende kademuren in de omgeving van Lange Haven 107, daar waar de Schiedamse plantage- en slavenhouder Daniël Pichot heeft gewoond. Commotie Direct na de montage werd een van de 13 elementen ontvreemd, dat met de tekst TOT SLAAF GEMAAKTEN. Dat is opgevist van de bodem en direct terug opgehangen. Het kunstwerk is daarna nog driemaal beklad. De gemeente deed vier aangiften en gaf steeds opdracht tot reiniging van het besmeurde element....

Tweede gedicht voor ‘Hier op het plein’ — 2024

Kunstwerk in de openbare ruimte fungeert als wisselpodium Hier op het plein is een podium voor steeds wisselende gedichten. Voor dit in 2019 opgeleverde kunstwerk schrijft Simone Atangana Bekono het eerste gedicht. Dat is eind 2024 vervangen door een tweede gedicht van de hand van Maureen Ghazal. Bewoners kiezen de dichter en leveren woorden aan In nauwe samenwerking met Nanda Heijndijk van opdrachtgever Woonstad Rotterdam bedenken we een manier om bewoners te betrekken bij het kunstwerk in hun buurt. Men kiest Maureen uit een selectie van drie dichters. En de bewoners kunnen woorden aanleveren die ze graag terug zien in het gedicht: boomkruinen (bomen), straten (straat), Spangesekade (Spangen), stil (stilte). Van Ham begeleidt de totstandkoming van het aanbrengen van het nieuwe gedicht artistiek en technisch. Het gedicht van Maureen Ghazal (Muur 1) op de wereldkaart zoek je naar je thuis je vinger raakt de plek die gelijkstaat aan het universum je zoomt in tot de stad verschijnt je ogen dwalen langzaam af naar het westen vanuit de lucht zie je het water de Schie instromen de Spangesekade (Muur 2) waarlangs je loopt om stil te staan de wijk waar je woont is gebouwd op talloze lagen geschiedenis boomkruinen ruisen in de straten het groene hart is dichterbij dan je denkt je opent de deur van je huis hier op het plein adem je in en uit...